การพระศาสนา

เมื่อไม่กี่วันมานี้ พี่อดีต #พระประชา_ปสนฺนธมฺโม หรือ Pracha Hutanuwatr

ส่งยิ้มนี้มาจากศิริราช บอกมาว่า ...

ยิ้มให้กับแดดใสแดดแรก

เปี่ยมสุขกับสายลมว่าว

กลางกรุงเทพมหานคร

รู้สึกนานแสนนาน

นอนคุยกับความตาย

แล้วเธอก็จากไปดื้อๆ

ผมป่วยหนักอีกครั้ง

ตั้งแต่ปีใหม่ไทย

บัดนี้ ร่างกายคงค่อย ๆ ฟื้นตัวขึ้นอย่างช้า ๆ

ขอบคุณทุกคนที่มาเยี่ยม

ขอบคุณคำเยี่ยม ความห่วงใย ทุกอย่างทุกประการ จากทุกช่องทาง

และขอโทษเพื่อนหลายคนที่ผมไม่ให้มาเยี่ยม เพราะต้องการรักษาพลังไว้ฟื้นตัว

ดังนั้น ถ้าเขียนมาตอนนี้

ผมยินดีเก็บไว้อ่าน

และขอยืนยันนะครับว่า

ช่วงนี้ยังไม่ต้องมาเยี่ยม

จนกว่าผมจะดีขึ้นและส่งข่าวอีกครั้งหนึ่ง

ด้วยความขอบคุณทุกๆ คนครับ

ประชา หุตานุวัตร

9 พ.ค. 2566

พวกเราที่ หอจดหมายเหตุพุทธทาส อินทปัญโญ - สวนโมกข์กรุงเทพ

จึงปรึกษาหารือคนนั้นคนนี้ แล้วประสานกันต่อเป็นช่วง ๆ

เนื่องด้วยพี่ประชา คืออดีตพระประชา ผู้เข้าไปบวชเรียนอยู่ที่

และร่วมกันกับชาวคณะ #มูลนิธิโกมลคีมทอง ทำการสำคัญ

ที่นับเป็นบาทฐานของการเริ่มก่อตัวจนออกมาเป็นสวนโมกข์กรุงเทพวันนี้

ไม่ว่าจะ #อนุทินการปฏิบัติธรรม #เล่าไว้เมื่อวัยสนธยา

รวมทั้ง #การจัดระเบียบหลายเอกสารงานท่านอาจารย์ในกุฏิ ไว้

ล่าสุดยังทำ #เล่าไว้เมื่อวัยสนธยาฉบับคนหนุ่มสาว ออกมาเมื่อ ๒ ปีก่อน

กับ #มูลนิฐิเสฐียรโกเศศ_นาคะประทีป

จนออกมาเป็นนี้ ... ที่อยากทำมากกว่าเขียนให้พี่เขาอ่าน

ออกมาเป็นนัดมาพบปะสนทนากันที่สวนโมกข์กรุงเทพ

อย่างที่ท่านอาจารย์เคยทำเป็น สโมสรธรรมทาน สวนโมกข์กรุงเทพ

มี ๑๔ องค์กรที่ทราบข่าวและบอกว่าจะชวนกันมาร่วมด้วย

ในเบื้องต้น ท่าน อ.หมอประเวศ กับ อ.สุลักษณ์

และท่านไพศาล กับพี่สันติสุข และ อาจารย์อรศรี มาด้วย

นอกนั้นก็เพียงเสริมเติมเป็นส่วนประกอบ

ขอบคุณ Prasit Vitayasamrit แห่งชูใจ

ที่ช่วยทำนี้และจะมาชวนสนทนากันครับ

บ่ายวันศุกร์นี้ที่ ๑๒ พฤษภา ไปพบกันครับผม

ไม่แน่นะครับว่าวันนั้นพี่ประชาจะดีขึ้น แล้วมาร่วมด้วยหรือไม่ก็นอนฟังสบายใจไปด้วยกันครับ

๑๐ พฤษภา ๖๖ ๑๐๕๐ น.

บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร