เพื่อแผ่นดินเกิด

ไปเจอช่างไม้ทั้งที ผมก็เลยพก ๒ สิ่งที่เจอนาย สุรัตน์ รัตนวิไล เอามาขาย

แล้วข้องใจสงสัยใคร่รู้ จึงเอามาไว้หลายเพลาแล้ว

หนึ่งคือ หวีอะรูมิไร้ ๑๐ อัน !!!

ดูแล้วไม่ค่อยเข้าใจว่าคนไทยเคยมีและใช้หวีอย่างนี้หรือ ?

ที่พอรู้จักก็หวีเหนียด ที่นิยมใส่สางไข่เหา

แต่เจ้านี้มีปลอกด้วย !!!

นอกนั้น ล้วนหวีแปลกไปหมด

... ผมว่าไม่น่าของทำเมืองไทย

... ผมว่าน่าจะมาจากหลายช่าง แต่ชุดที่ไม้เดียวกันน่าจะช่างเดียวกัน

... มีอยู่ ๔ หวี เหมือนมีตราตอกอยู่ ไม่รู้อักษรอะไร ?

สรุปคือ ยังไม่รู้อะไรมากกว่านี้

นอกจากได้รู้ว่า มีคนไทยละเมียดละไมสร้างทำและใช้หวีระดับนี้กันที่ภาคกลาง

จำจังหวัดย่านแหล่งที่มาไม่ได้เสียแล้วครับ

สอง เป็นกลุ่มมีดจักตัดสลักอะไรสักอย่าง

... นี้น่าของช่างไม้ คนหนึ่งว่า

... ผมว่า น่าของสลักผัก ขนม หรือผลไม้ไหม ?

... อันหนึ่งเหมือนมีดตัดวุ้นที่เคยมีใช้ที่บ้าน ... ผมบอก

ตกลงงานนี้ ยังไม่ได้ความรู้มากพอ

คงต้องถามสาว ๆ ผู้รักสวยรักงามกระมังครับผม

๙ พค.๖๔ ๐๕๕๕ น.

บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร