เพื่อแผ่นดินเกิด

ได้รับการหารือและชี้ชวนจากท่าน อ.ดร. @Sirikorn Maneerin มาหลายรอบ

เรื่อง #สถาบันช่างศิลป์ท้องถิ่น ใน #วิทยสถานธัชชา ตั้งใหม่

ก็เลยเสนอตัวร่วมด้วย เพื่องาน #ช่างศิลป์ถิ่นนคร ที่มีอะไรมากมายไปหมด

วันนี้ จะมีวงหารือนำร่อง ก็พอดีเจอเล่มนี้ที่ มรภ.นศ.ทำไว้เมื่อ ๔๐ ปีก่อนโน้นครับ

โดยสรุปรวบยอด แม้งานนี้เน้นงานช่างฝีมือไม่ถึงงานศิลป์

แต่ก็เห็นหลายร่องรอยในนั้นให้ตามและก้าวต่อได้ไม่น้อย

เมื่อ ๔๐ ปีที่แล้ว ผลการสำรวจพว่า ๑ ใน ๔ อยู่ใน อ.เมือง

รองลงมา ท่ศาลา ลานสะกา ปากพนัง ชะอวด ร่อนพิบูลย์

มีเพียงร้อยละ ๓๐ ที่ทำเป็นอาชีพ ร้อยละ ๘๕ ทำคนเดียวจนสำเร็จรูป

ร้อยละ ๙๖ ทำที่บ้าน

มากสุด ช่างไม้ไผ่กับหวาย รองลงมา ลิเพา กระจูด ใบลาน เชือกไนล่อน

ส่วนใหญ่ขายปลีก ในอำเภอ ปัญหาอะไรไม่มี เพราะทำขายที่บ้าน

ลองไล่ดูที่เข้าข่ายงานช่างศิลป์

เช่น ตัวหนัง / ลิเพา / ทอผ้า / หางอวน / ทองเหลือง / เครื่องถม / เครื่องปั้น

เผื่อเป็นประโยชน์ในการหารือกันบ่ายนี้ครับผม

ติดตามฉบับเต็มได้ที่ The Library At Nakorn ครับผม

๒๖ เมย.๖๔ ๐๘๐๐ น.

บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร