เพื่อแผ่นดินเกิด

นายหัว ที่หนีเที่ยวดงไดโนอยู่ที่กาฬสินธุ์

ถามข้ามหวันมาว่า " ... เฮ็ดหยัง ... "

" ... #ชักย่านงด อิไปต่ออวนลากในเล ... " พวกเราบอกเสียงเดียวกัน

เข้าใจว่าคนทางนั้นควรงง

ย่านงด ไม่รู้เถาวัลย์อะไร แต่ว่าราร่ารุงรังอย่างที่เห็น

ส่วนใหญ่เขาถางตัดทิ้งหมด แต่สวนนี้ขอให้เว้นไว้หลายดง

คนแต่ก่อนจะมาชักเอาไปทำเชือกใช้ได้สารพัด รวมทั้งลากแหอวนหาปลาด้วย

ส่วนอีกลูกอะไรก็ไม่รู้นั้น ต้นเป็นย่านเชือก

ออกดอกผลเป็นพุ่มพวงยังกะทุเรียนเถา

เช่นกันกับต้นอะไร ไม่เคยจำชื่อได้

โคนต้นเป็นพูพอนสวยมาก ทว่าเป็นไม้เนื้ออ่อน เขาก็เลยตัดโค้นทิ้งหมด

เว้นสวนนี้ ขอกันเอาไว้ทำสวย

แถมชาวนักนิยมนก ชอบมากรีดเอายางไปดักนกกันจนเป็นรอยเต็มไปหมด

ท้ายสุดก็พวกพุดดอกเหลือง ที่ผมคิดว่าน่าจะคือคำมอกหลวงครับ

แต่ก่อนคิดว่าเป็นไม้ทางเหนือามที่มาของชื่อเขาครับ

๑๓ เมย.๖๔ ๑๓๓๕ น.

บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร