เพื่อแผ่นดินเกิด

เมื่อ ๕๐ ปีก่อน ตอนที่คุณตาเลิกโรงสีที่หน้าสถานีรถไฟ

เพื่อสร้างอาคารบวร เป็นโรงหนังสุรชัยรามา และ อินทราในระยะต่อมานั้น

ด้านข้างมีอาคารพาณิชย์ เปิดร้านตัดผ้าหลายร้าน BR MIcMac และ โฉ ฯลฯ

โดยบนชั้น ๓ ทำเป็นโรงแรมให้คนมาเช่าดำเนินการ

เขาตั้งชื่อว่าแสนสุข บอกว่าลูกสาวไปเรียนอยู่ จะให้กลับมาบริหาร

ทว่า อะไร ๆ ก็เปลี่ยนไปตามกาลและเวลา

โรงแรมนี้เปิดอยู่กี่ปีผมก็จำไม่ได้

ภายหลังเลิกกิจการ แล้วมีนกนางแอ่นมาทำรัง ลูกลุงผมดูแลตลอดมา

แต่ก็สู้คนปีนขึ้นไปลักขโมยไม่ไหว ตอนหลังนกก็น้อย รังนกก็ไม่มี

ทิ้งอย่างนี้มาเป็นสิบปี พี่ ๆ น้อง ๆ ไม่มีใครดูแล

จึงตกเป็นหน้าที่ผมคนเดียวนี้

เข้าไปตรวจตราหลายรอบ ลงเอยว่า

๑) ทำความสะอดเสียให้เรียบร้อย

๒) ประเมินสภาพความคงทนถาวร พร้อมกับหาหนทางว่าจะทำอะไรได้

จากนั้น ค่อยว่ากันต่อไป

ใครเคยไปนอนหรือใช้บริการกันบ้างครับผม

" ... แรกคืนผมฝันว่ามีคนมาขอหมากกินครับ ... " คนหนึ่งบอกผม

เห็นเขานำหากมาวางไว้ให้แล้ว

พรุ่งนี้มะรืนนี้ จะนิมนต์พระมาแผ่เมตตาและกุศลส่งให้ครับผม

๑๐ เมย.๖๔ ๑๗๒๕ น.

บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร