เพื่อแผ่นดินเกิด

นี้ที่ผมถือว่าคืออีก #การทำงานของธรรมะ ที่ผมมีสวนร่วมปฏิบัติ

เริ่มจากที่บ้านนี้ โดยแม่และน้าพา

พยายามรักษาพันธุ์ชมพู่เขียวแห่งท่าวังมาตลอด

แบบว่าไปอยู่เรือนไหน ๆ ก็ต้องตอนเอาไปปลูกไว้ ๆ

ขณะที่พวกเรานั้นก็เก็บกินกันมาแต่เด็ก จดจำมาเสมอว่าอร่อยมาก

แม้มีการพัฒนาชมพู่ที่เมืองเพชรและปราจีนออกมามาก

แต่เราก็ยังจำได้ว่า ชมพู่เขียวนี้ที่ท่าวัง สู้ได้สบายมาก

ปีนี้ที่น้าพาอายุ ๙๒ เราเองอายุ ๖๔

หากจากนี้ไม่ได้ทำอะไรออกมา ชมพู่พันธุ์นี้น่าจะหายสูญ

เมื่อเจอกับมือสวนจากสุพรรณ แถมมาอยู่นครแล้ว ๔๐ ปี

ก็จัดการเหตุปัจจัยซะ ด้วยการชี้ชวนมาดูและร่วมสร้างสวน

โดยจัดที่แปลงหนึ่งไว้ปลูกนำร่องและพัฒนาสายพันธุ์นำเสนอ

สองวันมานี้ ตอนได้แล้วเกือบ ๕๐ กิ่งพันธุ์

รอนะครับ อาจจะต้องเป็นปี จะมีอีกชมพู่ชั้นเลิศจากเมืองนครสู่ตลาดเมืองไทย

กำหนดชื่อให้ท้าทายการกิน ว่า ชมพู่เขียวมรกตเมืองนคร ซะ

จะได้พอสู้กับ #ชมพู่เพชรและทับทิม ที่มีแล้วครับ

ส่วนหมา ๆ นั้น มันก็สู้ ๆ เล่น ๆ กันเช่นนั้นเองครับ

๒๙ มค.๖๔ ๑๑๕๕ น.

บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร