เพื่อแผ่นดินเกิด

เพิ่งทราบข่าว การจากไปของพี่น้อยคนนี้ ที่เคยสนิทอยู่ระยะหนึ่งตอนยังเด็กเล็ก

พี่น้อย พนิดา ตันศรีสกุล เป็นลูกของ #เฒ่าแก่ไค่ช้วน หรือลุงชวนของพวกเรา

เพราะสนิทสนมกับพ่อมาก

ขณะที่ พี่สาวของลุงชวน คือป้ากี่ หรือ #คุณนายเม่งกี่ ผู้งามสง่าแพรวพรายด้วยเพ็ชรเต็มตัว

ทั้ง ๒ ท่านนี้ มีส่วนในการเป็น #พ่อชักแม่สื่อจนแม่พวกเรากับพ่อรักและสมรสกัน

เท่าที่จำได้ ลุงชวน มี ๒ พี่สาว ต่างบิดา คือขุนสิริฯ

ได้แก่ #ป้านิตยา_หัพนานนท์ ภริยาคุนไสว นายช่างใหญ่แห่งการรถไฟไทย

กับ #ป้ากี่_จงกล ผู้สมรสกับนายเหมืองแร่ฝรั่งห้างเบริงแย (ถ้าจำไม่ผิด)

เป็นผู้ดูแลเครื่องแต่งกายให้แม่เมื่อวันแต่งงานกับพ่อเรา

โดยลุงชวนนั้น เป็นลูกเฒ่าแก่เล่าตัน ต้นสกุล #ตันศรีสกุล

ที่ทุกวันนี้ดูเหมือนว่าจะอยู่กรุงเทพกันหมดแล้ว

ลุงชวนเป็นคนเท่ทันสมัย ใส่หมวกเสมอ

เป็นเจ้าของ #วิกล่าง หรือ #คิงส์ภาพยนต์

ตอนที่รู้จักกับพี่น้อย เพราะกลับจากนอกมาเป็นแอร์

แล้วมาทำงานธนาคารกับน้าพา

ผมก็เลยพลอยได้ตั๋วฟรีดูหนัง ก่อนที่คุณตาจะสร้างอีกวิกอยู่ข้าง ๆ

ได้ข่าวว่าพี่น้อยไปแล้ว วันนี้เข้าดูให้แน่ จะได้ไปงานสวดกลางคืน

ที่ไหนได้ เขากำลังเผาพอดี ก็เลยทันส่งพี่น้อยครับ

แถมยังได้พบ #ท่านเจ้าอาวาสวัดใหญ่ กับ #วัดบูรณาราม

จึงกราบเรียนถามเรื่อง #หนังสือบุดพระมาลัยที่ไปอยู่ราชภัฏแล้วถูกลัก

ตอนนี้กลับมาแล้ว ท่านทราบไหมครับ ...

" ... รู้นานแล้ว ตั้งแต่มาเป็นเณรอยู่กับพ่อท่านกาแก้วเมื่อปี ๑๖

... #พ่อท่านบอกเรื่อยว่าเขามายืมไปแล้วไม่เห็นเอามาคืน ... "

" ... แล้วจะให้ผมบอกเขาไหมละครับ ? ... "

" ... เป็นหน้าที่ของคนยืม สมบัติวัดเป็นของวัดวันค่ำ ...

... คันคนยืมไม่อยู่แล้ว ก็เรื่องของลูกหลานแหละ ... "

ตกลงว่าผมจะนำความนี้ไปแจ้ง ม.ราชภัฏครับผม

๑๗ สค.๖๓ ๑๘๐๐ น.

บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร