เพื่อแผ่นดินเกิด

ระยะหลังนี้ ต่างจากแต่ก่อน ที่ชอบผ่านไปเที่ยวพัทลุงเรื่อย ๆ

วานนี้หลังเสร็จการ #เสวนาว่าด้วยผู้ร่วมสร้างสยามที่ป่าบอน ตอนบ่าย ๒

ผมใช้เวลา ๕ ชม.กว่าที่เหลืออย่างคุ้มค่า

ด้วยการแวะ #วัดตะเขียนบางแก้ว

นมัสการพระธาตุ พร้อมได้ดูพิพิธภัณฑ์วัดที่กำลังเปิดกวาด

เจอหนังสือบุดจำนวนหนึ่ง

เล่มหนึ่งระบุว่า ภงษาวดาร เล่มที่ ๑๐ ที่พระเอกาทศรถ ฯลฯ ...

นอกนั้นก็รูปพระ เบื้องถ้วยจิปาถะสารพัด

ชอบศาลากับกุฏิปีมะเส็ง ๒๔๗๒ พอดีปีเกิดน้าพาเลยครับ

จากนั้นชวนวิ่งรถ #เลาะชายขอบเลสาปจากเขาชัยสนไปลำปำ

แวะ #วังเจ้าเมืองพัทลุง ที่ยังสวยสงบตามแต่ก่อน

แล้วเข้า #วัดวัง ที่ปิดเงียบเสมอ

ขณะที่ #วัดวิหารเบิก เปิดเช่นที่เคยมาเมื่อหลายสิบปีก่อน

เลาะขอบเลมาจนถึงที่ #ปากประ

แวะเข้าไปเวียนดู #ศรีปากประ ที่วันก่อนไม่ได้ไปนอนกับคณะ

เขาทำอย่างนี้นี่เอง จึงได้เป็นที่นิยมนัก

จากนั้นแวะเข้า #อุทยานพฤกษศาสตร์พนางตุง สวยสงบมาก ๆ

อยากมาฝังตัวหยบอ่านหนังสือเป็นบ้า

ส่วน #วิทยาลัยภูมิปัญญา ที่เคยถูกทาบทามมาเป็น ผอ.เมื่อหลายสิบปีก่อนนั้น

เพียงผ่านหน้า หาได้แวะเข้าไปไหม

ถึง #ทะเลน้อย ทุกคนบอกว่าให้ข้าม #สะพานยาว

กลับทาง #ควนชะลิก เชียรใหญ่ได้เลย

เพราะทางควนขนุน ร่อนพิบูลย์นั้นอ้อมมาก

สรุปว่า พัทลุงวันนี้ ของเดิมยังดี มีของใหม่ดี ๆ อีกมาก

๑๐ สค.๖๓ ๐๔๒๗ น.

บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร