ชวนคิดถึงที่ไทยเรากำลังพบเจอ

และรัฐเรากำลังดูแลพวกเรา

ThinkOfOurDisasterAndWhatTheStateWorkingForUs

(20250401_7 เพิิ่อแผ่นดินเกิด)

นี้จารึกอักษรพราหมีที่มหาสถาน

ก้นอ่าวเบงกอล บริเวณที่ราบลุ่มปากแม่น้ำคงคาเมื่อราว ๆ พศ ๑๐๐

ร่วมสมัยกับที่เจอจารึกมากมายที่คอคอดกระบ้านเรา

เป็นคำสั่งที่ผู้ปกครองออกให้แก่มหามาตราที่ประจำการอยู่ที่ 'ปุณฑรนาการ' (pundranagara > มหาสถานในบังกลาเทศ)

เพื่อบรรเทาทุกข์ที่เกิดต่อผู้คนที่เรียกว่าสัมงวังกิยะ ซึ่งตั้งรกรากอยู่ในเมืองและบริเวณใกล้เคียง

จารึกกล่าวถึงปัจจัยสี่อย่าง คือ น้ำมัน (tela) ดูมา (tree) ธัญญะ (nag) และเหรียญขนาดเล็กสองชนิดที่เรียกว่า คันทกะ (gandaka) (หน่วยคำนวณที่ประกอบด้วยเบี้ยสี่ตัว = เบี้ยหนึ่งตัว) และ กากันยิกะ (kakamika-kapardaka หรือเบี้ย) โกดังหรือโกลาฆาร์ (Kothagala> Kosthagara) จะต้องเต็มไปด้วยปัจจัยเหล่านี้เพื่อเตรียมรับมือกับเหตุฉุกเฉินภัยพิบัติใดๆ ที่เกิดจากน้ำ ไฟ และการทำลายพืชผลโดยนกแก้ว

ความสำคัญทางประวัติศาสตร์ของบันทึกนี้อยู่ที่ข้อเท็จจริงที่ว่าเป็นหลักฐานที่เก่าแก่ที่สุดที่แสดงให้เห็นถึงอำนาจของราชวงศ์โมริยะในพื้นที่ปุณฑรวรรธนะ ซึ่งเป็นหลักฐานที่ชัดเจนครั้งแรกของการขยายตัวของเมืองในเบงกอล

จารึกนี้ทำให้เห็นการหมุนเวียนของเบี้ยเป็นสื่อกลางในการแลกเปลี่ยนในพื้นที่ปุณฑรวรรธนะ

นอกจากนี้ยังกล่าวถึงการเตรียมพร้อมรับภัยและดูแลประชาชนอันเนื่องมาจากภัยธรรมชาติและมาตรการบรรเทาทุกข์ที่ฝ่ายบริหารนำมาใช้

ขอบคุณ Somboon Patima ที่ปันมา

ชวนคิดถึงที่พวกเรากำลังพบเจอ

และที่รัฐไทยกำลังดูแลชาวเรากัน

๑ เมษา ๖๘ ๑๒๓๖ น

เมืองนคร

https://www.facebook.com/photo/?fbid=1281150150692012&set=a.435160161957686